Szanowni Państwo,

zastanawia mnie zapis nazw formacji wojskowych w publikacjach historycznych. W różnych publikacjach wygląda to inaczej.

* „1. kompania «Wigry»” — „1 Kompania «Wigry»” — „2. pluton Kompanii Szturmowej «Wigry»”.

* „1. kompania wigierska” — „Pierwsza Kompania Wigierska”.

* „15 Pułk Ułanów Poznańskich” — „15. pułk Ułanów Poznańskich” — (a dalej w tekście forma skrócona, zapisywana albo wielką, albo małą literą, np. „nastroje w Pułku były wysokie”, ale już „dowódcą w batalionie był…”).

* „…zajmował się oddział «Wigrier»” — „na miejsce dotarł 3. Oddział”.

Które z tych form warto by uznać za wzorcowe i trzymać się ich konsekwentnie?

Szanowni Państwo,

mam następujące pytanie: czy poniższe zapisy są właściwe?

1. Postanawia się zorganizować i przeprowadzić Konkurs Fotograficzny „Białe światło”.

2. Przyjmuje się regulamin konkursu stanowiący załącznik (…).

3. Za zorganizowanie i przeprowadzenie konkursu odpowiada (…).

Chodzi konkretnie o słowo „konkurs”, pisane wielką/małą literą. Dodam, iż zapisy przywołane są w jednym i tym samym dokumencie.

Łączę wyrazy szacunku

Szanowni Państwo!
Coraz bardziej przeraża mnie wulgaryzacja języka, zwłaszcza młodzieży. Nawet nauczyciele propagują wulgaryzmy podczas lekcji: pewna polonistka bez skrupułów używa przymiotnika, którego tu nie przywołam, a który stał się popularnym synonimem słów świetny, niezwykły, fajny; inna nauczycielka tłumaczy dzieciom zasady ortografii na przykładzie wulgaryzmów. Jak można walczyć z tym zjawiskiem? Czy w ogóle uważają je Państwo za niebezpieczne dla polszczyzny?
Z poważaniem
Licealista

Szanowni Państwo,
czy duńskie nazwisko Hammershøi można w polskim tekście odmieniać (jeśli tak – to jak?), czy jednak lepiej pozostawić je bez odmiany? A więc: obraz Vilhelma Hammershøia, obraz Vilhelma Hammershøiego czy obraz Vilhelma Hammershøi?

Szanowni Państwo!
Zwracam się do Państwa z prośbą o wyjaśnienie problemu. Czytam pracę naukową na temat policji — policji jako instytucji. Autor pisze to słowo od wielkiej litery. Czy jest to uzasadniona forma zapisu?

Z poważaniem
Anna

Dzień dobry,

jakim zapożyczeniem jest leksem banda (fonetycznym, morfologicznym czy kalką), w którym wieku wyraz ten wszedł do języka polskiego i czy jego znaczenie się nie zmieniło?

Jako historyka i polonisty zastanawia mnie pochodzenie słowa państwo, zwłaszcza w kontekście dwuznaczności tego słowa. Mówimy przecież państwo Kowalscy, ale i państwem jest Polska. Dlaczego tak jest?

Dlaczego krakowskie wyjść na pole ma status regionalizmu, a warszawskie wyjść na dwór – normy ogólnopolskiej? Dlaczego nie po równo albo wręcz odwrotnie? Tam, gdzie się wychodzi na pole – a czasem jest to i ze 200 km od Krakowa – wychodzenie na dwór nie jest alternatywą, tylko abstrakcją, a pewnie jeszcze bardziej było tak w czasach, kiedy hierarchizowano te formy. Czy ta nierówność jest nie do ruszenia? Czy na pole może jeszcze liczyć na nobilitację?

Dzień dobry,

czy sformułowanie „w przyszłym maju” jest poprawne? Czy może lepiej użyć „w przyszłym roku w maju”?

Dziękuję za odpowiedź.

Z poważaniem

Coraz częściej, np. wśród komentatorów sportowych, spotyka się zwrot „Piłkarz X zagrał dobre zawody” – mnie te zawody rażą. Czy taka forma jest poprawna? Według mnie zawody mogą się odbyć albo można w nich wziąć udział, a gra się mecz.
Z góry dziękuję za odpowiedź.